ฤา...ด้วยรัก ภักดี บดินทร์

[เจ๊วู]

ล้นเกล้า รัชกาลที่ 6


กลัวผีก็กลัว..แต่กลัวทูลกระหม่อมมากกว่า !!

เมื่อพระพุทธเจ้าหลวง รับสั่งให้ ร.๖ เข้าไปหยิบของในพระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน ในตอนกลางคืน!!


ในสมัยรัชกาลที่ ๕ นั้นพระองค์ได้ทรงยกเลิกตำแหน่งวังหน้า แล้วก็สถาปนาให้ สมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ

ทรงเป็น พระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร  คนแรก  ของประวัติศาสตร์ไทย และในเหตุการณ์นี้พูดถึงว่า.....


 มีอยู่ครั้งหนึ่ง รัชกาลที่ ๕ ทรงใช้ให้ไปเอาของใน  พระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน ซึ่งเป็นที่ พระวิมานบรรทม  ของพระมหากษัตริย์ ในรัชกาลก่อนๆ

แต่เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศท่าน ทรงกลัวผี เนื่องจาก พระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน มืด และเป็นที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก

"ณ พระที่นั่งจักรพรรดิพิมานนั้น ในรัชกาลที่ ๕ ฉันไม่เคยจำได้ว่าเปนอื่นนอกจากที่เก็บของเก่าๆ

 และปิดมืดครึมเครืออยู่โดยมาก จึ่งมีกลิ่นอับๆ และอากาศในนั้นเย็นชืด ๆ และคนโดยมากกลัว ผี ในที่นั้นกันนัก

ฉันยังจำได้ว่าวันนั้นเปนเวลาพลบค่ำแล้ว ทูลกระหม่อม ต้องพระราชประสงค์ของอะไรสักอย่างหนึ่งซึ่งอยู่ใน พระที่นั่งจักรพรรดิ



 รับสั่งขึ้นว่า "ลูกไปเอามาคนหนึ่งเถิด" ไม่มีใครลุกขึ้นไปเลยสักคนเดียว

ทูลกระหม่อมทรงเหลียวไปไม่เห็นใครเข้าไป จึงทรงหยิบเทียนที่จุดอยู่เล่มหนึ่งข้างพระองค์ แล้วรับสั่งว่า...



"ชายใหญ่ (สมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ) เอ้า !! เอาเทียนนี่ถือไป"


และตรัสชี้แจงโดยแจ่มแจ้ง ว่าของที่ต้องพระราชประสงค์นั้นอยู่ใน ตู้ในพระฉาก

ทูลกระหม่อมใหญ่ ท่านนั่งนิ่ง ไม่รับเทียนจากพระหัตถ์ทูลกระหม่อม

และไม่ทูลว่ากระไรจนคำเดียว เห็นพระพักตร์ซีดพิกล ทูลกระหม่อมรับสั่งเตือนว่า ....


"อย่างไรเล่า ? ใช้ไม่ไปหรือ ?"


ทูลกระหม่อมใหญ่จึงกราบบังคมทูล อ้อมแอ้มว่า


"จะไป แต่ขอผู้ใหญ่เข้าไปด้วยสักคนหนึ่ง"


ทูลกระหม่อมรับสั่งถามว่า


"ทำไม? ......กลัวอะไร?"


ทูลกระหม่อมใหญ่กราบบังคมทูลตอบว่า


" กลัวผี "


ทูลกระหม่อมพระพักตร์บึ้ง ทรงเหลียวไปทางฉัน แล้วตรัสว่า..


" โต (ร.๖) จะรับใช้พ่อได้หรือไม่ได้ ?"


ฉันก็กราบบังคมทูลว่า ได้ และรับเทียนจากพระหัตถ์แล้วเข้าไปใน พระที่นั่งจักรพรรดิ

แข็งอกแข็งใจเดินอย่างหน้าตาเฉยขึ้นอัฒจันท์ไป แต่ก็ชอบกล พอเข้าไปถึงในพระที่นั่งแล้วก็หายกลัว

 เพราะใจมุ่งแต่ที่จะไปหยิบของที่ต้องพระประสงค์

เมื่อได้ของออกมาแล้ว ทูลกระหม่อมทรงชมเชยทับถมทูลกระหม่อมใหญ่เสียขนานโต ทรงกอดฉันและตรัสว่า


"อย่างนี้สิเป็นลูกพ่อแท้ ลูกพ่อกลัวผีไม่ได้"


ก็เป็นธรรมดาที่ฉันจะต้องยินดีมากที่ได้รับทรงชมเชยอย่างนั้น แต่ฉันต้องรับสารภาพว่า ถึงฉันจะได้นึก กลัวผี อยู่สักเท่าใด


ก็ยังกลัว  ทูลกระหม่อม  มากกว่า ฉันจึงได้สู้แข็งใจเข้าไปตามที่ทูลกระหม่อมทรงใช้


ภายหลังต่อแต่นั้นมาอีกนานเมื่อทูลกระหม่อมใหญ่สวรรคตแล้ว ทูลกระหม่อมจึงได้มีพระราชดำรัสแก่ฉันว่า


"พอพ่อใช้ชายใหญ่ให้เข้าไปในพระที่นั่งจักรพรรดิ เขาไม่ยอมเข้าไปเพราะกลัวผี


พ่อก็นึกรู้ในใจทีเดียวว่าชายใหญ่คงจะไม่มีบุญพอที่จะได้ใช้ที่นั้นเป็นที่อยู่


แล้วก็พอโต (ร.๖) กล้ารับใช้เข้าไป พ่อก็รู้ว่าโต คงจะต้องเป็นแทนตัวพ่อต่อไป" แล้วก็เป็นจริงดังพระราชดำรัส

เมื่อเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธเสด็จขึ้นเสวยราชสมบัติเป็น พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖

พระองค์มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้บูรณะซ่อมแซมพระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน เป็นการใหญ่

 จนกระทั่งสวยสง่างาม เป็นพระที่นั่งสำคัญในพระบรมมหาราชวังมาจนถึงทุกวันนี้





#น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้